Незвычайныя факты аб Вялікай Айчыннай вайне
Падчас вайны было ўсялякае! Цяпер, у наш час, мы мала ведаем пра кур'ёзах, аб рэдкіх фактах, аб гісторыі самай вайны 1941-1945 г.г. -У 1944 годзе ў серыю пайшоў ЯК-9К, узброены гарматай 45-мм (!). Снарад, выпушчаны з 45-мм авіяцыйнай гарматы прабіваў 48-мм танкавую браню, а пра самалётах і казаць не прыходзіцца. Быў такі выпадак: 4 ЯК-9К палка маёра Кляшчова сустрэлі 4 <Фокке-Вульфа 190>, якія, не здагадваючыся аб нашым ўзбраенні, пайшлі ў лабавую атаку. Нашы яе прынялі. Адзін залп - і 3 нямецкіх самалёта разарваныя на шматкі. Апошні немец ледзь сышоў, вельмі дзівячыся вынік лэбавага нападу. А гэты полк за 2,5 месяца 106 збіў самалётаў.
25 чэрвеня 1941 года дзве батарэі нямецкай пяхотнай дывізіі блізу Мельнікі (група армій Цэнтр) былі цалкам знішчаны ў рукапашным баі якія выходзяць з акружэння падраздзяленнямі савецкіх войскаў. У той дзень оберлейтенант вермахта Хенсфальд, які загінуў пасля пад Сталінградам, запісаў у сваім дзённіку: <17 ліпеня 1941 гады, Сакольнік, блізу Крычава. Увечары хавалі рускага невядомага салдата. Ён адзін, стоячы ля гарматы, доўга расстрэльваў калону нашых танкаў і пяхоты. Так і загінуў. Усе здзіўляліся яго адвагі>. Так, гэтага савецкага воіна хаваў праціўнік. З ўшанаваннямі. Значна пазней высветлілася, што гэта быў камандзір прылады 137-й стралковай дывізіі 13-й арміі старшы сяржант Мікалай Сиротинин. Подзвіг ён здзейсніў у самым пачатку Вялікай Айчыннай вайны. Добраахвотна выклікаўшы прыкрыць адыход сваёй частцы, Мікалай заняў выгадную агнявую пазіцыю, з якой добра праглядаліся шашы, невялікая рачулка і мост праз яе, які адкрываў ворагу шлях на ўсход. На досвітку 17 ліпеня здаліся нямецкія танкі і бронетранспарцёры. Калі галаўны танк выйшаў на мост, пачуўся гарматны стрэл. Баявая машына ўспыхнула. Другі снарад пабіў яшчэ адну, якая замыкае калону. На дорогеобразовалась корак. Гітлераўцы паспрабавалі звярнуць з шашы, але некалькі танкаў адразу затрымаліся ў балоце. А старэйшы сяржант Сиротинин працягваў пасылаць снарады ў мэта. Чорныя клубы дыму агарнуў калону. Супернік абрынуў магутны агонь на савецкі прыладу. З захаду падышла другая група танкаў і таксама адкрыла стральбу. Толькі праз 2,5 гадзіны фашыстам удалося знішчыць гармату, якая паспела выпусціць амаль 60 снарадаў. На месцы бою дагаралі 10 германскіх танкаў і бронетранспарцёраў, загінула нямала варожых салдат і афіцэраў. У ваяроў 137-й стралковай дывізіі, якія занялі абарону на ўсходнім беразе ракі, склалася ўражанне, што агонь па танках вяла батарэя поўнага складу. І толькі пазней яны даведаліся, што калону танкаў стрымліваў адзін артылерыст. Ведайце, ворагі, якія салдаты мае Расія!
--26 чэрвеня 1941 гады тры рускіх снайпера абстралялі 465-ы асобны пяхотны полк, прачэсвалі лес. У выніку полк страціў 73 чалавек забітымі і 26 прапаўшымі без вестак.
-Узімку 1943 гады, на жаль, назва караблёў забылася з гадамі якія прайшлі з дня прачытання гэты гісторыі (але крыніца, цьмяна памятаю - выклікаў павагу) .. где то непадалёк ад берагоў Туманнага Альбіёна сустрэліся англійская эсмінец з нямецкім ... Ангельцы не доўга думаючы шарахнулі тарпедай ў праціўніка .... але дзякуючы халоднай вадзе змазка застыла і заклінавала рулі тарпеды пад вуглом - вынік не прымусіў сябе доўга чакаць - тарпеда здзейсніла вясёлы манеўр і па крузе вярнулася прыкладна ў тое ж самае месца, адкуль выйшла .... Бедныя англічане аралі ад страх за назіраючы, як да іх нясецца іх жа зарад ... Увогуле, дасталася ім ад сваёй жа тарпеды, прычым так, што эсмінец хоць і застаўся на плаву і дачакаўся дапамогі, але да канца вайны з-за атрыманых пашкоджанняў у баявых дзеяннях не удзельнічаў ..... Цікава толькі адно, чаму немцы не дабілі іх, напэўна, так ржалі, што страляць не маглі.
-У ліпені 1941 г. у Літве, у раёне горада Рассеняй, адзін савецкі КВ на працягу сутак стрымліваў наступленне 4-й нямецкай танкавай групы генерал-палкоўніка Гепнера. 1 танк і чвэрць усіх германскіх танкавых войскаў.
- 22 чэрвеня 1941 г. У паласе паўднёва-заходняга фронту група армій <Поўдзень> (камандуючы фельдмаршал Г.Рундштедт) нанесла галоўны ўдар на поўдзень ад Уладзімір-Валынскага па злучэннях 5-й арміі генерала М.І. Патапава і па 6 арміі генерала І.М. Музычэнка. У цэнтры паласы 6-й арміі, у раёне Рава-Рускай, устойліва абаранялася 41-я стралковая дывізія найстарэйшага камандзіра РККА генерала Г.М. Микушева. Першыя ўдары ворага падраздзялення дывізіі адлюстроўвалі сумесна з памежнікамі 91-га пагранатрада. 23 чэрвеня, з падыходам асноўных сіл дывізіі, распачаўшы контратаку, адкінулі праціўніка за дзяржаўную мяжу і прасунуліся да 3 км на польскую тэрыторыю. Праўда стварылася пагроза акружэння і ім прыйшлося адысці, але факт застаецца фактам.
-У пачатку ВАВ у 1941 годзе некаторым нястачы выдалі са склада старыя шашкі з надпісам <За веру, цара і Айчына>. У верасні 1939 года паморская кавалерыйская брыгада палякаў атакавала нямецкія танкі (накшталт 3я тд) халоднай зброяй (шаблі, пікі). Немцы стралялі з кулямёта па нагах коней. Вынік - вельмі шмат палонных.
41-ы год. Наш КВ-1 заглух на нейтральнай паласе. Немцы доўга стукалі па брані, прапаноўвалі экіпажу здацца, але той адмовіўся. Тады немцы зачапілі КВ двума сваімі лёгкімі танкамі, каб адцягнуць наш танк ў сваё размяшчэнне, і там без перашкод выявіць. Разлік апынуўся не зусім дакладным. Калі яны пачалі буксіроўку, наш танк завёўся (мабыць меў месца "запуск са штурхача".), І пацягнуў нямецкія танкі ў наш размяшчэнне. Нямецкія танкісты вымушаныя былі пакінуць свае танкі, і КВ прывалок іх да нашых пазіцый.
Падчас польскай кампаніі, пры ўзяцці Вільні адзін наш БТ трапіў пад абстрэл польскіх процітанкавых стрэльбаў. Ён знаходзіўся пад гэтым агнём больш за гадзіну, падтрымліваючы сваю пяхоту, пакуль яго ўсё-такі ня падбілі. Аглядаючы пасля бою ў ім налічылі 21 прабоіну. З куль, прарабіўшы іх, толькі апошняя трапіла ў рухавік і разбіла яго, ды яшчэ адна мімаходзь зачапіла нагу камандзіра экіпажа. Усе астатнія траплення ніяк не паўплывалі на баяздольнасць танка. Гэты і яшчэ шэраг падобных выпадкаў паслужылі прычынай нашай адмовы ад вытворчасці процітанкавых стрэльбаў.
Комментариев нет:
Отправить комментарий